شکنجه های قرون وسطایی رژیم شاه

آیت‌الله غفاری روحانی مبارز دیگری بود که مسجد الهادی تهران را به کانون نهضت امام بدل ساخت.

او پس از بازداشت و دستگیری‌های متعدد‌، سرانجام در ۱۲ تیرماه ۱۳۵۳ برای آخرین بار دستگیر شد و این بار به کمیته مشترک ضدخرابکاری منتقل گردید و زیر شدیدترین شکنجه‌های ساواک قرار گرفت. اسناد ساواک و گزارش‌های انتقال مداوم آیت‌الله غفاری به بهداری زندان، حکایت از شدت شکنجه‌هایی است که بر ایشان وارد می‌شد. مثلا در روز ۲۲/۹/۱۳۵۳ به بهداری زندان قصر منتقل و به علت تب، فشار خون و اختلالات ادراری بستری شد.

۴ بستگان ایشان نقل کرده‌اند که در آخرین دیدار، اصلا نمی‌توانسته برروی صندلی بنشیند و خودش اظهار داشته که این آخرین دیدار ماست.۵ سرانجام آیت‌الله حسین غفاری در تاریخ ۴/۱۰/۱۳۵۳ در ساعت ۱۵:۳۰ بر اثر شدت شکنجه‌های اعمال شده، به شهادت رسید.

در گزارش بهداری زندان قصر، علت مرگ را خونریزی مغزی تشخیص داده و آثار شکنجه را به روشنی در آن گزارش درج کردند: «… آثار چند لکه کبودی مربوط به زمان حیات که در حال زرد شدن می‌باشد (حدود یک هفته از وقوع آنها گذشته است)… در ناحیه کنار خارجی زانوی راست، کنار داخلی زانوی چپ و سمت پایین و خارج ساق پای راست و یک لکه دیگر… در پشت زانوی راست مشاهده می‌گردد که باز شد.

در طرح زیرجلدی نیز کبودی وجود دارد… داخل جمجمه دیده شد، در سمت راست خونریزی و لخته بودن به وزن ۱۲۰ گرم… دیده می‌شود که روی نیمکره سمت راست هم بر اثر فشار گودی گذاشته است. پایین… خونی است. قفسه روی شکم باز شد… با توجه به علائم فوق، علت مرگ، خونریزی مغزی تعیین گردید.»۶ در اعلامیه حوزه علمیه قم که در همان زمان انتشار یافت، آمده بود: «… براساس آنچه شاهدان عینی هنگام خاکسپاری مشاهده کردند، بدن آیت‌الله غفاری کاملا متلاشی، پیشانی‌اش سوراخ و پاهایش در روغن داغ سوزانده شده و با چنین حالتی به شهادت رسید…» جرم آیت‌الله شهید غفاری هم این بود که از سال ۱۳۴۴ با برعهده گرفتن امام جماعت مسجد الهادی تهران، درباره اهداف و آرمان‌های حضرت امام و بر علیه برنامه‌های استعماری رژیم شاه، به روشنگری و افشاگری پرداخت و جلسات تفسیر قرآن برقرار نمود.

منبع: کیهان